Lampourdoun
Xanthium strumarium
Asteraceae Compositae
Àutri noum : Lapeto, Gafarot.
Noms en français : Glouteron, Lampourde commune.
Descripcioun :Lou lampourdoun èi lou mens coumun di tres Xanthium de Prouvènço. Si fuieo, verdo e de formo de triangle, an un long pecout. Se destrìo de Xanthium orientale que fai de fru pu pichot (< 1,5 cm) e qu'an mens d'espino.
Usanço :La planto es empouisounanto pèr li bèsti e peréu lis ome. Caup de carbossiatratiloside proun dangeirous. S'atrovo dins la medecino tradiciounalo chineso e d'americo. Lis amerendian se servon di grano en emplastro pèr sougna li plago.
Port : Erbo
Taio : Pancaro entresigna
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Xanthium
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : >6
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido :
Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Liò : Champ
- Ribiero
Estànci : Termoumediterran à Coulinen
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Xanthium strumarium L., 1753
Erbo-de-la-graio
Lysimachia vulgaris
Primulaceae
Àutri noum : Bastoun-de-Sant-Jóusè, Erbo-de-la-cabeladuro.
Noms en français : Lysimaque commune, Chasse-bosse.
Descripcioun :Grando planto renadivo de palun e de roubino que fai de gros couquet d'un bèu jaune. Li fueio soun estacado pèr tres (de cop que i'a dos o quatre) sus la cambo.
Usanço :Soun noum latin vèn dóu mège grè Lysimachos. L'erbo-de-la-graio sarié bono pèr sougna li plago e li macaduro. Sarro peréu li car.
Port : Grando erbo
Taio : Pancaro entresigna
Fueio : verticilado
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Lysimachia
Famiho : Primulaceae
Ordre : Ericales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printems
- Estieu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1200 m
Aparado : Noun
Liò : Palun
- Ribiero
- Prado umido
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Lysimachia vulgaris L., 1753